Bij Mijn Dierenkliniek is geen dag hetzelfde. Van de liefste kittens tot de schattigste schoothonden en alles ertussenin: ze komen allemaal langs voor hun jaarlijkse vaccinatie, maar ook voor operaties en andere medische hulp. We geven u graag een kijkje in het reilen en zeilen van onze dierenklinieken. Hoofdassistente Sandy Warmerdam vertelt graag over haar werk.

Hoe bent u terecht gekomen Mijn Dierenkliniek?

''Ik ben Sandy Warmerdam en ik ben 44 jaar. Ik ben als paraveterinair sinds 2002 en vanaf de start van Mijn Dierenkliniek werkzaam voor Robbert Kermani. Ik heb Mijn Dierenkliniek zien groeien van één praktijk naar inmiddels zeven vestigingen. Ik heb een vriend, een zoon van 12 en niet te vergeten onze grote vriend Mr Humphrey: een cocker spaniel van zeven jaar! Verder kun je mij vaak vinden in mijn tuin en kook ik graag voor vrienden.''

Wat is uw functie in de dierenkliniek en welke specialisaties horen daarbij?

''Ik ben begonnen op Mijn Dierenkliniek Leiden en ben nu werkzaam op de vestigingen Lisse en Hillegom waar ik ook hoofdassistente ben. Ik doe naast mijn taken als assistente/hoofdassistente ook een stukje debiteurenbeheer, voorraadbeheer en het begeleiden van stagiaires. Als hoofdassistente ben ik het aanspreekpunt voor Robbert op de praktijk en ik zorg dat er gewerkt wordt op de manier zoals Robbert graag wil.''

Wat zijn uw favoriete werkzaamheden en waarom?

''Ik vind operaties het leukst om te doen. Het is iedere keer weer een uitdaging om een dier goed onder narcose te brengen en het hele proces zo stabiel mogelijk te laten verlopen. Ook vind ik het klantencontact erg leuk. Mijn Dierenkliniek Lisse en Hillegom zijn allebei echte dorpspraktijken waar het sociale aspect erg belangrijk is. Ouwe jongens krentenbrood zoals we hier zeggen. Het is dan ook een sport om mensen voor je te winnen en een band met hun op te bouwen. Die band met een klant is voor mij ook een belangrijk deel van het plezier wat ik heb in mijn werk.''

Wat spreekt u aan in het werken bij Mijn Dierenkliniek?

''Zoals ik al zei werk ik sinds het allereerste begin voor Mijn Dierenkliniek. Ik heb het zien groeien met vallen en opstaan. Het samen opbouwen van de praktijk sinds het begin geeft een grote verbinding en loyaliteit naar mijn Dierenkliniek en Robbert. Ik heb het gevoel dat we het samen hebben gedaan en doen. Ik ben trots op wat er inmiddels staat.''

Heeft u wel eens, door een minder leuke gebeurtenis, getwijfeld aan het vak?

''Doordat ik het vak al zolang doe zijn er uiteraard wel eens periodes geweest dat je er klaar mee bent en dat je jezelf niet goed kan motiveren. Nare gebeurtenissen, daar heb ik er wel een paar van meegemaakt. Jaren geleden hebben we op last van de politie een keer een hond van negen maanden moeten laten inslapen. Dat vond ik zo onrechtvaardig. Ook heb ik veel verkeersslachtoffers gezien. Dit vond ik altijd erg, de paniek van de eigenaar en het dier grijpen je altijd aan. Het meeste moeite heb ik nog steeds met huisdiereigenaren die hun dier laten lijden omdat ze geen afscheid kunnen nemen. Dan overlijdt het dier zelf, jij weet dan dat dier het zo slecht heeft gehad op het eind. Dat flitst dan later nog wel eens door je hoofd. Maar de enige momenten dat je echt twijfelt aan je zelf is als een eigenaar boos is en twijfelt aan jouw goede intenties en kennis dan vraag ik mij wel eens af waar ik het voor doe. Daar kan ik echt wakker van liggen. Maar daar tegenover staat dat ik een enorme passie heb voor het vak en ik mij niet kan voorstellen om iets anders te doen!''